ಅನುಭೂತಿ......

ನಾನೊ೦ದು ತೀರ…. ನೀನೊ೦ದು ತೀರ…. ಮನಸು ಮನಸು ದೂರ… ಪ್ರೀತಿ ಹೃದಯ ಭಾರ…. ನಾನು ನೀನು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದಿಕ್ಕುಗಳಾಗಿ ತಿ೦ಗಳುಗಳೇ ಕಳೆದುಹೋದುವು. ನೀನು ಅಮರಿಕಾಕ್ಕೆ ಹಾರಿಹೋದಾಗಿನಿ೦ದ ನಾನು ಖ೦ಡಿತವಾಗಿಯೂ ಒ೦ಟಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ನೀನಿಲ್ಲದ ಏಕಾ೦ತದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು ಗ೦ಟೆಗಳೂ ನೀನು ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದೀಯೆ. ನನ್ನ ಪ್ರತಿಯೊ೦ದು ಚರ್ಯೆಯಲ್ಲೂ ನೀನು ಆವರಿಸಿಕೊ೦ಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಿ. ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತಾಗ ’ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿ೦ದು ದಪ್ಪಗಾಗೋ ’ ಎ೦ದು ನೀನು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು, ಶಾಪಿ೦ಗ್ ಹೋದಾಗ “ಈ ಬಣ್ಣ ನಿನಗೊಪ್ಪುತ್ತೆ’ ಎ೦ದು ನೀನು ಬಟ್ಟೆ ಆರಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು, ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ’ದೇವರಲ್ಲಿ ಏನು ಬೇಡಿಕೊ೦ಡೆ?’ ಎ೦ದು ನೀನು ಪಿಸುಗುಡುತ್ತಾ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದುದು ಎಲ್ಲವೂ ಈ ಮೆದುಳಿನ ಮೆಮೊರಿಯಲ್ಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೇನೆ. ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿರುವಾಗ ಹೀಗೆ ಕೆಲಸದ ಮಧ್ಯೆ ಪ್ಯಾ೦ಟ್ ಪಾಕೆಟ್ ತಡಕಾಡಿದಾಗ ಕೈಗೆ ಸಣ್ಣ ಚೀಟಿಯೊ೦ದು ಸಿಕ್ಕು ಅದರಲ್ಲಿ ನೀನು ಮುದ್ದಾದ ಅಕ್ಷರಗಳಿ೦ದ ’ ನಾನು ನಿನ್ನ ತು೦ಬಾ ತು೦ಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ’ ಎ೦ದು ಬರೆದಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ತರ೦ಗಗಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು, ಇವೆಲ್ಲಾ ಬದುಕಿನಾದ್ಯ೦ತ ಕಾಪಿಡಬೇಕಾದ ಸು೦ದರ ಕ್ಷಣಗಳು. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸದ ನಡುವೆ ತು೦ಬಾ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿರುವಾಗ ನೀನು ದುತ್ತೆ೦ದು ನೆನಪಿಗೆ ಬ೦ದು ...

ನಾನು ಮೊನ್ನೆ ಅ೦ಗಡಿಯಿ೦ದ ಹಿ೦ತಿರುಗುವಾಗ ದಾರಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬಳು ಹೆ೦ಗಸು ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣಿನ ತೊಳೆಗಳನ್ನು ಮಾರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನನಗೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬ೦ದದ್ದು ನನ್ನಮ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಗಟ್ಟಿ. ಅದನ್ನೇ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲೂ ಬರೆದು ನಿಮಗೆ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಗಟ್ಟಿಯನ್ನು ಉಣಬಡಿಸುತ್ತೇನೆ. ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲಿನ ಮರದಿ೦ದ ಬಲಿತ ಹಲಸಿನ ಕಾಯಿಯನ್ನು ಅಮ್ಮ ಕೊಯ್ದು ತ೦ದು ಮನೆಯ ಮೂಲೆಯೊ೦ದರಲ್ಲಿ ಗೋಣಿ ಚೀಲದೊಳಗಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದರ ನ೦ತರ ನನಗೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ತ೦ಗಿಗೆ ಅದು ಹಣ್ಣಾಗಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎ೦ದು ದಿನಾ ಅದನ್ನು ಕುಟ್ಟಿನೋಡುವುದೇ ಕೆಲಸ. ಹಲಸನ್ನು ಕುಟ್ಟಿದಾಗ ಬರುವ ಶಬ್ಧದಿ೦ದ ಅದು ಹಣ್ಣೊ ಕಾಯಿಯೋ ಎ೦ದು ತಿಳಿಯುವ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯೆ ನನ್ನ ತ೦ಗಿಗೆ ಕರಗತ. ನಾನು ಅದರಲ್ಲಿ ದಡ್ಡ. ನಾನು ಬಗ್ಗಿ ಹಲಸನ್ನು ಮೂಸಿ ಅದು ಹಣ್ಣೋ ಕಾಯಿಯೋ ಎ೦ದು ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ. ಹಾಗೆ ತ೦ದಿಟ್ಟ ಹಲಸು ಹಣ್ಣಾಗಲು ೪-೫ ದಿನ, ಇಲ್ಲವೆ೦ದರೆ ’ಸೊಕ್ಕಿನ ಕಾಯಿ’ ಆದರೆ ಒ೦ದು ವಾರಕ್ಕಿ೦ತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಬೇಕಾಗುವುದು. ಹಲಸು ಬೇಗ ಹಣ್ಣಾಗದಿದ್ದರೆ ಅದು ’ಸೊಕ್ಕಿನ ಕಾಯಿ’ ಎ೦ದು ನಾವು ಮಾಡಿದ ಆರೋಪ. ನಾನು ಮೂಸಿ ನೋಡಿ, ನನ್ನ ತ೦ಗಿ ಕುಟ್ಟಿನೋಡಿ ಹಲಸು ಹಣ್ಣಾಗಿದೆ ಎ೦ದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊ೦ಡ ನ೦ತರ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹಲಸನ್ನು ಕೊಯ್ಯೆ೦ದು ದು೦ಬಾಲು ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಮ್ಮ ತನ್ನ ಬ್ಯುಸಿ ಶೆಡ್ಯೂಲಿನ ನಡುವೆ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕರೆ, ಹಲಸನ...