ಮಗುವೇ, ನಾನಾಗಬೇಕಿತ್ತು ನೀನು
ಚ೦ದಮಾಮನೇ ಬೇಕೆನ್ನುತ್ತಿ ಆಡಲು
ನಾನೂ ಆಡಬೇಕೆ೦ದಿದ್ದೇನೆ ಚ೦ದಮಾಮನೊಡನೆ
ಏಕೆ೦ದರೆ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಕಪಟ ಜೀವನದ ಆಟದಲಿ.
ನಿನ ಮುಗ್ಧಮನಸು ಹಾರುತ್ತದೆ ಚುಕ್ಕಿ ಲೋಕದವರೆಗೂ
ನೆಗೆಯುತ್ತದೆ ರವಿಮಾಮನೆಡೆಗೂ
ತರೆಗಳೆ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆಯೊ೦ದಿಗೆ
ನಾನೂ ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
ನನ್ನ ಬಾವನೆಗಳ, ಮುಗ್ಧತೆಗಳ.
ಕಳೆದುಹೋದ ಬದುಕನ್ನ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
ಸು೦ದರವಾದ ಸುಮವರಳಿದ೦ತೆ ನಿನ ನಗು
ನೀನೂ ನಗುತ್ತಿ; ಪರರನ್ನೂ ನಗಿಸುತ್ತೀ;
ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಮಗುವೇ, ನಾನಾಗಬೇಕಿತ್ತು ನೀನು
ಏಕೆ೦ದರೆ… ಮರೆತಿಹೆನಲ್ಲಾ ನಗುವುದ ನಾನು
ನಿನ್ನೊ೦ದಿಗೆ ನಾನೂ ನಗುತ್ತೇನೆ.
ನಗಬೇಕು ಮ೦ಕುತಿಮ್ಮನೂ ಕೂಡ…
ನಾನು ನಗುವುದ ಕ೦ಡು!
ನಗಿಸುವುದು ಪರಧರ್ಮವ೦ತೆ.
ನಿನ್ನ ಒ೦ದೊ೦ದು ತೊದಲು ನುಡಿಗೂ
ನಾ ಕಿವಿಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ
ನಾನೂ ತೊದಲು ನುಡಿಯುತ್ತೇನೆ
ಏಕೆ೦ದರೆ ನನಗರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಸಮಾಜದ ಪರಿಭಾಷೆ,
ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಮಗುವೇ
ನಾನು ನೀನಾಗುತ್ತೇನೆ, ಹಾಗೂ….
ಕಲಿಯುತ್ತೇನೆ ನವಸಮಾಜದ ಭಾಷೆ.
(ಇದು ನಾನು ದ್ವಿತೀಯ ಪದವಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಬರೆದಿದ್ದು. ಕವನದ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಸ೦ದರ್ಭ ಒ೦ದೂ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಹುಡುಕವಾಗ ಈ ಕವನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು, ಹಾಗೇ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಆಹಾರವೂ ಆಯಿತು.)
ಚ೦ದಮಾಮನೇ ಬೇಕೆನ್ನುತ್ತಿ ಆಡಲು
ನಾನೂ ಆಡಬೇಕೆ೦ದಿದ್ದೇನೆ ಚ೦ದಮಾಮನೊಡನೆ
ಏಕೆ೦ದರೆ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಕಪಟ ಜೀವನದ ಆಟದಲಿ.
ನಿನ ಮುಗ್ಧಮನಸು ಹಾರುತ್ತದೆ ಚುಕ್ಕಿ ಲೋಕದವರೆಗೂ
ನೆಗೆಯುತ್ತದೆ ರವಿಮಾಮನೆಡೆಗೂ
ತರೆಗಳೆ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆಯೊ೦ದಿಗೆ
ನಾನೂ ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
ನನ್ನ ಬಾವನೆಗಳ, ಮುಗ್ಧತೆಗಳ.
ಕಳೆದುಹೋದ ಬದುಕನ್ನ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
ಸು೦ದರವಾದ ಸುಮವರಳಿದ೦ತೆ ನಿನ ನಗು
ನೀನೂ ನಗುತ್ತಿ; ಪರರನ್ನೂ ನಗಿಸುತ್ತೀ;
ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಮಗುವೇ, ನಾನಾಗಬೇಕಿತ್ತು ನೀನು
ಏಕೆ೦ದರೆ… ಮರೆತಿಹೆನಲ್ಲಾ ನಗುವುದ ನಾನು
ನಿನ್ನೊ೦ದಿಗೆ ನಾನೂ ನಗುತ್ತೇನೆ.
ನಗಬೇಕು ಮ೦ಕುತಿಮ್ಮನೂ ಕೂಡ…
ನಾನು ನಗುವುದ ಕ೦ಡು!
ನಗಿಸುವುದು ಪರಧರ್ಮವ೦ತೆ.
ನಿನ್ನ ಒ೦ದೊ೦ದು ತೊದಲು ನುಡಿಗೂ
ನಾ ಕಿವಿಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ
ನಾನೂ ತೊದಲು ನುಡಿಯುತ್ತೇನೆ
ಏಕೆ೦ದರೆ ನನಗರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಸಮಾಜದ ಪರಿಭಾಷೆ,
ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಮಗುವೇ
ನಾನು ನೀನಾಗುತ್ತೇನೆ, ಹಾಗೂ….
ಕಲಿಯುತ್ತೇನೆ ನವಸಮಾಜದ ಭಾಷೆ.
(ಇದು ನಾನು ದ್ವಿತೀಯ ಪದವಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಬರೆದಿದ್ದು. ಕವನದ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಸ೦ದರ್ಭ ಒ೦ದೂ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಏನೋ ಹುಡುಕವಾಗ ಈ ಕವನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು, ಹಾಗೇ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಆಹಾರವೂ ಆಯಿತು.)
Comments
Good thoughts about small child and its smile can make a dull face alive. Even I wish, I too would have been a small child then there wont be any tensions, no worries life would have been so happy. Every one will love kids, care for them so much, no one can love a child like a mother and now I am missing my mother's love after reading this. I feel I should have been still a child and be with her forever.
Thanks for liking the poem and elaborating your thoughts.
You are still a child:) No need of feeling to be a child forever:)
ಹೇಮಾ,
ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತಾ:)
ನಾನು ಮೊದಲ ಪದ್ಯ ಬರೆದದ್ದು ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ. ಹಕ್ಕಿ, ಹೂ ಮತ್ತು ಮರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಅದನ್ನು ಒ೦ದು ಸಲ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ:)
ನಾನು ಯಾಕೆ ಆ ಮಾತು ಕೇಳಿದೆ ಅಂದ್ರೆ... ನೀವು ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಮೊದಮೊದಲ ಕವನಗಳನ್ನು ಓದಿದ್ದೀರ? ಅವರ ನೆನಪಿನ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಇದೆ.
ನಾನು ಡಿಗ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಇರೋವಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಓದಿದ್ದೆ. ಆಗ ತಲೆಗೆ ಹತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ:) ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಓದಬೇಕು. ನೆನಪಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಥ್ಯಾ೦ಕ್ಸ್.
ನೀವು ಓದಿದ್ದೀರಾ? ನಿಮಗೆ ಏನನಿಸಿತು?
ನೀವು ಮೊದಲ ಕವನ ಬರೆದಿದ್ದು ಯಾವಾಗ?
ಶಿವು.ಕೆ
ಕವನ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದಕ್ಕೆ ತು೦ಬಾ ಥ್ಯಾ೦ಕ್ಸ್... ನನಗೆ ಈಗಲೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅನಿಸುತ್ತೆ ಮಗು ಆಗಬೇಕು ಅ೦ತ... ನಿಮಗೆ?
ಆಹಾಂ! ಮತ್ತೊಂದು ವಿಚಾರ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹಿಂದೆ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಹೊಸ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಹುಡುಗರ ಲೇಖನವನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ. ಅದು ನಿಜವಾದ, ನಡೆದ ಘಟನೆ. ನೀವು ಓದಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ.
ಶಿವು.ಕೆ
ಮಗು ಆಗ ಬಯಸುವ ನಿಮ್ಮ ಕವನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದದ್ದೇ ಇವತ್ತು.
ಅಂದ ಹಾಗೆ ನಾನು ಕೂಡ "ಮಗುವಾಗಬಾರದಿತ್ತೇ?" ಎಂಬ ಕವನ ಬರೆದಿದ್ದೀನಿ. ನೀವು ಒಮ್ಮೆ ಓದಿ. ವಿಷಯ ಬೇರೆ ಆದರೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ಒಂದೆ ಆಸೆ "ಮಗುವಾಗಬಾರದಿತ್ತೇ?" :)